Wybierając projekt domu koncentrujemy się na bardzo wielu czynnikach. Jednym z ważniejszych, o którym warto pomyśleć przed wybraniem projektu jest połączenie funkcjonalności i wygody, jaką dają dodatkowe pomieszczenia. Sprawdźmy, które z nich są najbardziej przydatne w nowoczesnych projektach domów.
Domy o powierzchni do 140 m2 – najczęściej poszukiwana kategoria projektów
Niewielki dom o powierzchni do 140m2 to inwestycja najczęściej wybierana przez naszych inwestorów, planujących budowę własnego domu. Popularność domów tej wielkości wynika z wielu czynników, ale jednym z najważniejszych są oczywiście niższe koszty niż w przypadku inwestycji o większej powierzchni. Wybierając niewielki dom należy pamiętać, aby dom był zaprojektowany ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb przyszłych mieszkańców, dzięki czemu będzie mógł być funkcjonalny i wygodny. Zatem, na co należy zwrócić uwagę, wybierając projekt małego domu?
E-domy modelowy E-221 – zbrojenie
Kiedy forma fundamentów jest już gotowa i podkład z chudego betonu jest stabilny, przystępujemy do ułożenia zbrojenia.
W przypadku modelowego domu wg projektu E-221 przewidziane zostało zbrojenie prętami #12mm ze stali zbrojeniowej AIIIN, ze strzemionami #8mm. Należy zwrócić uwagę aby pręty były odtłuszczone, bez oblodzenia i łuszczących się nalotów. Nieznaczna korozja nie jest zagrożeniem dla zbrojenia.
E-domy modelowy w Płaskiej – betonowanie
Podczas wylewania betonu należy dopilnować, aby nie nastąpiło rozdzielenie składników mieszanki oraz żeby wypełniła ona dokładnie obrys ławy. Mieszankę zależnie od konsystencji wylewać można z wysokości nie większej niż 50 cm, gdy jest ona ciekła, oraz do 3 m, gdy jest w stanie gęsto plastycznym. Następnie wylany beton musi zostać zagęszczony. Jeśli jest wystarczająco rzadki, posłużyć się można tzw. „sztychowaniem”, czyli nakłuwaniem masy prętem stalowym i dodatkowo opukując boki szalunku. Gdy mamy do czynienia z masą gęstą, trzeba zastosować wibrowanie. Wibrator zanurzony w mieszance nie może dotykać zbrojenia ani szalunku. Docelowo z wylanej mieszanki powinno zostać usunięte powietrze, a górna powierzchnia powinna pokryć się zaczynem cementowym. Górną płaszczyznę ławy wyrównujemy i wygładzamy.
Jaki dach lubi architekt? c.d. – dachy czterospadowe
Dachy czterospadowe posiadają niewątpliwe zalety, jeśli chodzi o kształtowanie bryły rozległych domów parterowych. Każda z elewacji zakończona jest nisko przebiegającym okapem, co powoduje, że bryła jest nisko osadzona, a następujące ze wzrostem powierzchni użytkowej powiększenie wysokości nie jest tak zauważalne. Natomiast wyzwaniem okazuje się często aranżacja poddasza. Skosy ograniczają pomieszczenia z każdej strony. Również konstrukcja dachu, ze względu na długość krokwi narożnych, jest ograniczeniem. Często wymagają one bowiem dodatkowego podparcia, co wprowadza do pomieszczeń słupki. Doświetlenie pomieszczeń poddasza już nie będzie takie proste. Może okazać się, że w niektórych pomieszczeniach, okna połaciowe będą musiały być zamontowane odczuwalnie wysoko. Jeśli przymierzamy się do adaptacji takiego dachu, warto zwrócić uwagę na fakt, że w przypadku dachów w tzw. „czubek” każda zmiana jednego wymiaru obrysu budynku, będzie pociągała za sobą taką samą zmianę długości w drugim kierunku. Ewentualnie może dojść do powstania w szczycie odcinka kalenicy.
Jaki dach lubi architekt? c.d. – dachy płaskie
Te dachy są najczęściej wskazywane jako ulubione. Stropodach umożliwia praktycznie dowolną komplikację rzutu parteru, bez równoważnej komplikacji zadaszenia. Pozwala na pięknie kształtujące bryłę różnicowanie wysokości. Dobrze znosi parcie i ssanie wiatru (oczywiście gorzej zachowa się podczas opadów śniegu). Zmniejsza powierzchnię zewnętrzną domu – co wprost przekłada się na mniejsze straty ciepła. Dodatkowo umożliwia dowolne kształtowanie przestrzeni kondygnacji nad parterem – nie ma kłopotów charakterystycznych dla poddasza, a dodatkowo można jeszcze wygospodarować taras wielkości całego rzutu. Gdyby mało było zalet wspomnę jeszcze, że dach ten dobrze znosi tzw. zmiany adaptacyjne, czyli dostosowanie domu do indywidualnych życzeń przyszłych użytkowników. Oczywiście w rozsądnym zakresie rozpiętości podpór. Niestety zalety te giną przy jednej, kluczowej wadzie. Dachy płaskie nie są akceptowane przez znakomitą większość Planów Miejscowych i WZ-tek.
Koniec końców – ulubiony dach architekta, niekoniecznie będzie ulubionym dachem urbanisty i wymarzonym dachem inwestora.
Jeszcze jeden ciekawy wpis gościnny – „Styl duński w architekturze w odniesieniu do projektowania i wyposażenia wnętrz”
Duńska architektura to przede wszystkim średniowieczne kościoły rotundowe na Bornholmie, ale także modernistyczne projekty Arne Jacobsena i Jørna Utzona. Miała ona zdecydowany wpływ na aranżacje wnętrz rodem z Kopenhagi. Wpisuje się w ogólny trend stylu skandynawskiego, ale na tle innych wyróżnia się subtelnością, romantycznością i łagodnością. Jest to czysta klasyka, bogatsza w dodatki. Styl ten został zapoczątkowany w latach 30-tych ubiegłego wieku.